Blog
Σύντομα μαθήματα ιστορίας: Επιδημίες στην αρχαιότητα, ο λοιμός της Αθήνας
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (431-404 π.Χ.) όπου αντίπαλοι ήταν η Αθήνα με την Σπάρτη, με την κάθε πόλη να έχει και τους συμμάχους της, ήταν ένας ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία Ήταν τέτοια η σημασία του πολέμου αυτού, ώστε ακόμη και ο Θουκυδίδης, ο ιστορικός που συνέγραψε την ιστορία του, τον θεώρησε ως ένα σπουδαίο μάθημα για τις επόμενες γενιές. Κατά το 2ο έτος του πολέμου η Αθήνα, όπου δέσποζε η φυσιογνωμία του Περικλή εμφανίστηκε μία καταστροφική επιδημία πιθανότατα από κάποιο καράβι που έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά. Η ασθένεια ήταν αδύνατον να αντιμετωπιστεί από τους ιατρούς της εποχής και μέσα σε μερικούς μήνες στοίχισε την ζωή σε περίπου 25-30% των κατοίκων της Αθήνας, μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο Περικλής και δυο γιοί του.
Ο κορονοϊός δεν διαδίδεται μέσω των τροφίμων
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια των Τροφίμων (European Food Safety Authority, EFSA) ανακοίνωσε ότι επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τις προηγούμενες εστίες λοιμώξεων από παρόμοιους κορονοϊούς όπως ο SARS-CoV και ο MERS- CoV, δείχνουν ότι δεν σημειώθηκε μετάδοση του Κορονοϊού μέσω της κατανάλωσης τροφίμων είτε στα παραγόμενα στην χώρα, είτε στα εισαγόμενα από τα εξωτερικό. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν δεδομένα που να δείχνουν ότι ο νέος Κορονοϊός είναι διαφορετικός από τους δύο προηγούμενους, οσον αφορά τον τρόπο μετάδοσης του.
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (European Center of Disease Control) δηλώνει οτι ο Κορονοϊός μεταδίδεται μέσω της αναπνευστικής οδού με σταγονίδια από μολυσμένα άτομα που βήχουν ή φταρνίζονται ή καθοϊονδήποτε τρόπο ελευθερώνουν σταγονίδια. Ο Κορονοϊός εγκαθίσταται στους βρόγχους και τους πνεύμονες και εκεί πολλαπλασιάζεται δημιουργώντας τα γνωστά συμπτώματα, βήχα, πυρετό, κλπ.
Παγκόσμια επιστημονικά δεδομένα τεκμηριώνουν ότι ο Κορονοϊός δεν μεταδίδεται μέσω των τροφίμων.
Η επιστήμη σύμμαχος κατά της πανδημίας
Η ανθρωπότητα στο πέρασμα των αιώνων δοκιμάστηκε από πολλές μεταδοτικές ασθένειες με συνέπεια να υπάρχουν σημαντικές ανθρώπινες απώλειες, λόγω και της άγνοιας των ανθρώπων σχετικά με τις νόσους, τους κανόνες υγιεινής και τους τρόπους μετάδοσής τους. Ακόμη και στην αρχαιότητα, όπως στον λιμό της Αθήνας (430 π.Χ.) κατά το 2ο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου οι άνθρωποι δεν ήταν σε θέση να αναχαιτίσουν την μετάδοση της νόσου, κάτι το οποίο κατάφερε ο σπουδαίος ιατρός Ιπποκράτης χρησιμοποιώντας τις επιστημονικές μεθόδους που είχε διαθέσιμες στην εποχή του. Δηλαδή την παρατήρηση των νοσημάτων και την γνώση της ανθρώπινης φυσιολογίας.
Αντιμετωπίζοντας το άγχος του Κορωνοϊού
Η ανάγκη ελέγχου είναι μία από τις πιο θεμελιώδεις ανθρώπινες ανάγκες. Σε περιόδους όπως αυτές, ο κόσμος είναι πολύ λιγότερο ελεγχόμενος και προβλέψιμος απ’ ότι θα θέλαμε. Μας συμβουλεύουν να απομονώσουμε άλλους ή να απομονωθούμε οι ίδιοι, για ένα άγνωστο χρονικό διάστημα. Ενώ αυτή η συμβουλή είναι εξαιρετικά σημαντική και είναι απαραίτητο να την ακολουθήσουμε για να περιορίσουμε τον ιό, αυτό το είδος συμβουλών μπορεί επίσης να μας κάνει να αισθανόμαστε αβοήθητοι, αρνητικοί και αβέβαιοι για το μέλλον.
Τείνουμε να ανησυχούμε περισσότερο για τους νέους κινδύνους από τους γνωστούς. Με την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού να βιώνουν συμπτώματα άγχους. Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε για να πάρουμε πίσω την αίσθηση του ελέγχου και της τάξης και να μεγιστοποιήσουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία;
Τι μπορεί να κάνει για εμάς η Θετική Ψυχολογία;
Η Θετική Ψυχολογία, ένας πρόσφατος κλάδος της ψυχολογίας, έκανε την αρχή της με την υπόσχεση να βελτιώσει τη ζωή μας. Στο σημαντικό τους άρθρο που δημοσιεύτηκε στο American Psychologist το 2000, ο Martin Seligman (ο πατέρας της Θετικής Ψυχολογίας) και ο Mihaly Csikszentmihalyi (ο πατέρας της έννοιας της ροής) έθεσαν τα θεμέλια της νέας αυτής επιστήμης.
Καλές αποφάσεις, κακές αποφάσεις και ορθές αποφάσεις
Κοινό στοιχείο όλων των αποφάσεων είναι ότι λαμβάνονται στο παρόν αλλά αξιολογούνται στο μέλλον: οι καλές αποφάσεις επιτυγχάνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα ενώ οι κακές όχι. Δεδομένου ότι το μέλλον είναι αβέβαιο, είναι σχεδόν αδύνατο να γνωρίζουμε εξαρχής αν μία απόφαση είναι καλή ή κακή, ιδιαίτερα υπό διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες όπως αυτές της σύγχρονης εποχής.
Η Διήγηση Ιστοριών ως εργαλείο δημιουργίας Εικόνας (Brand Storytelling)
Μια πρόσφατα ανερχόμενη διεθνή τάση στο χώρο των τροφίμων και των ποτών, είναι η επιστροφή σε παραδοσιακά, αγνά προϊόντα και γεύσεις, όπου οι καταναλωτές στρέφονται σε προϊόντα ζητώντας αυθεντικότητα. Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και ο φόβος ο οποίος έχει περάσει πλέον με διάφορες μορφές στην καθημερινότητά μας, σε συνδυασμό με το στρες, έχει δημιουργήσει μία συναισθηματική ανάγκη για επιστροφή στις ρίζες, πίσω σε εκείνες τις μνήμες, τα αρώματα και τις γεύσεις, που μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς και σίγουροι, αποτινάζοντας από πάνω μας όλη εκείνη την «ψευδαίσθηση του δήθεν». Τα παραδοσιακά προϊόντα διατροφής είναι προϊόντα που συνδέονται με τη διατροφική κουλτούρα ενός τόπου, και μέσω αυτής με την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμά του. Ο παραδοσιακός χαρακτήρας των προϊόντων αυτών οφείλεται στην ιδιοτυπία των υλικών ή του τρόπου παρασκευής τους (συνταγή ή τεχνική), έχει ιστορία δεκαετιών ή και αιώνων και μεταδίδεται από γενιά σε γενιά.
Διδασκαλία Ενηλίκων
Στη σημερινή εποχή, ο αριθμός των ενηλίκων που μαθαίνουν αγγλικά αυξάνεται ραγδαία λόγω του ότι όλο και περισσότεροι ενήλικες θέλουν να μάθουν αγγλικά είτε για τις σπουδές τους είτε για τη δουλειά τους, είτε απλά και μόνο για την προσωπική τους ικανοποίηση. Γι’ αυτό το λόγο η διδασκαλία ενηλικών προσφέρει αρκετές ευκαιρίες για τους καθηγητές αγγλικών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η διδασκαλία των ενηλίκων παρ’ ολ’ αυτά μπορεί να φαίνεται δύσκολη σε πολλούς καθηγητές. Μπορεί όντως να είναι αλλά μπορεί επίσης να προσφέρει και μεγάλη ικανοποίηση καθώς οι ενήλικες είναι συνηθώς πιο ώριμοι και έμπειροι από τους μικρούς μαθητές. Σ’ αυτό το πλαίσιο, το παρόν άρθρο παρουσιάζει τα κύρια χαρακτηριστικά των ενηλίκων μαθητών και δίνει μια σειρά προτάσεων για την προσέγγισή τους από διδακτικής απόψεως.
